Αγαπημένα αντικείμενα !

Χριστός Ανέστη και χρόνια πολλά!!!!!Εύχομαι να είστε φίλοι μου όλοι καλά!!!

Η Ρένα μας προσκάλεσε να δείξουμε τα αγαπημένα μας παλαιά αντικείμενα και εγώ ίσα που προλαβαίνω ...από ότι διάβασα λήγει αύριο,15 Μαΐου ....
Θα ήθελα  να σας δείξω μερικά από τα αντικείμενα που μ'αρέσουν και τα  θέλω μα στο δικό μου πολλά από αυτά δεν ταιριάζουν και άλλα δεν χωράνε ....έτσι  ''μένουν'' στο σπίτι της μαμάς μου όμως  τα βλέπω καθημερινά μια και τα σπίτια μας είναι δίπλα-δίπλα...
Οι λάμπες στο καθιστικό είναι πολύ παλιές τις είχε η γιαγιά μου (το γυαλί της μεγάλης έσπασε μια μέρα σε ένα καθάρισμα...)και βάλαμε ένα άλλο  που μας είχε δώσει κάποια θεία....
Η μικρή λάμπα είναι αγαπημένη της μαμάς,την θυμάται  από όταν ήταν μικρούλα που  φώτιζε  τα βράδια τους ....

Μια ασημένια πιατέλα και μια καράφα για  το λικέρ ..ότι απέμεινε ....τα ποτηράκια έσπασαν (έκανα και  εγώ ζημιά σε αυτά)μα είναι τόσο ψιλό  το γυαλί τους...

'Ολα μαζί στο αγαπημένο μου σκαλιστό τραπεζάκι...

Μια μεγάλη φοντανιέρα με σκαλιστά σχέδια η μαμά δεν βάζει γλυκάκια μέσα μάλλον  φοβάται τα χέρια που θα την ανοίξουν..χιχι
Την φωτογράφισα με φόντο τα ζωγραφιστά κεραμίδια της μαμάς ..την έχει πιάσει καλλιτεχνικός οίστρος !!!!Δεν έχει αφήσει κεραμίδι χωρίς ζωγραφιά....

Πιάτα limoges ..έχει και άλλα δυο ..αυτά όμως μ'αρέσουν περισσότερο!

Το βαρύ σίδερο της γιαγιάς το ''πήρε'' η μαμά και πάντα το θυμάμαι διακοσμημένο  με λουλούδια ...

Κάποια πολύτιμα αντικείμενα που είναι παλαιά και με την δική τους ιστορία τα έχω στο σπίτι μου! ...
Μια εικόνα της Παναγίας, φθαρμένη από το πέρασμα του χρόνου που την είχε η γιαγιά μου έτσι με τον Σταυρό ..από τότε που ήμουν μικρή την ζήταγα τελικά μου την έδωσε όταν ήμουν 18 χρονών..με υπόσχεση να μην βγάλω το Σταυρό...

 Δυο μικρά σεμέν κεντημένα  με σταυροβελονιά από την μαμά ...τα κέντησε πριν 45 χρόνια ...

 

.

Η Αγαπημένη μου ραπτομηχανή !!!!

την ειχε δωρίσει η γιαγιά μου στην μαμά μου πριν παντρευτεί...πιστεύοντας πως και η δεύτερη κόρη θα ασχοληθεί με ραπτική ...σαν την θεία μου...τελικά η μαμά δεν την άνοιξε ποτέ ουτε να δει πως είναι....όμως τα τρια ζουζούνια της ...την είχαν καλά μαστορέψει......όπως καταλαβαίνετε τις ζημιές μας τις κάναμε μια χαρά ....έκλεινε και το ντουλάπι της έτσι τίποτα δεν φαινόταν...

σε στιγμές δημιουργικής τρέλας για να ράψω ..γύρω στα 17 μου ...γίναμε αυτοκόλλητες φίλες και μια χαρά τα πήγαμε και τι δεν φτιάξαμε ..ρούχα ,καλύμματα ,κουρτίνες κοφτά......όμως η αλλαγή από  κέντημα μηχανής σε γάζωμα....΄΄την αρρώστησε'' την καημένη...έσπασε  και το πάνω ξύλο της ..... έβαλε ο άντρας μου ένα άλλο αλλά δεν χαίρεται...ούτε και εγώ..έτσι που την βλέπω....Δεν θα την αφήσω ...θα την κάνω πάλι Αστέρι!!!

Για το τέλος έχω ένα πολύτιμο κόσμημα ...όταν παντρεύτηκε η μαμά μου την ώρα του μυστηρίου της το φόρεσε στο λαιμό η νονά μου που ήταν σε μεγάλη ηλικία.... το κόσμημα είναι ενθύμιο από εκείνη που αγαπούσε πολύ τα ελάφια ....Η μαμά  μου είχε πει πως εκείνη ήταν από ευκατάστατη οικογένεια και στο αρχοντικό τους είχαν ελάφια  ..
Αφού ζάλισα την μαμά πολλά χρόνια για να μου το δώσει τελικά αυτό έγινε όταν παντρεύτηκα!.
Από τις νονές μου έχω το φορεματάκι της βάφτισης, το σταυρό μου, ένα χειροποίητο σεντονάκι με κοφτό σχέδιο...και το κόσμημα της μαμάς  ...

  Δεν είναι πολύ όμορφο;
Το φωτογράφιζα πριν από λίγο και μόλις το είδε η μικρή το πήρε και το φόρεσε για λίγο και τα μάτια μου δεν έφευγαν από πάνω της ...μην το πιάσει και το σπάσει ...είναι τόσο λεπτά τα σκαλίσματα.......''είναι δικό μου μαμά ''...''δικό μας΄΄ ..της απαντώ...καθώς το  πήρα και το έβαλα στο κουτί...


Καλό απόγευμα!!

Σας φιλώ !!!
                                           Δήμητρα