Έχω μια έντονη επιθυμία να πάρω τα 'βουνά'.....
Όχι οποιαδήποτε βουνά άλλα αυτά που νοσταλγώ, και επισκέπτομαι εδώ και δεκατρία χρόνια.
Θέλω να δω τα αγαπημένα πρόσωπα των συγγενών μας, να μυρίσω τον καπνό της στόφας και του τζακιού στο δρομάκι του χωριού, να χτυπήσω τα ξύλα με το 'ξυθάλι' στο τζάκι για να ανάψουν για να ψήσουμε κάστανα και να πιούμε τσιπουράκια,να δω τα κατσικάκια και τις κοτούλες ,να γευτώ μοσχομυριστό,γευστικότατο ψωμάκι και φαγητό αλλά και καμιά πίτα από τα χεράκια της πεθεράς μου και να περάσουμε όμορφες στιγμές.
Είναι λίγο μακριά για μας,το χωριό του άντρα μου γιατί με την μικρή το ταξίδι έγινε πολύωρο, πέντε μισή ώρες δρόμο άντε και φτάσαμε στο χωριουδάκι μας!!
Θυμάμαι την πρώτη φορά που πήγα με τον άντρα μου στο χωριό, ώωω τι ατελείωτος που ήταν ο δρόμος...''άντε να περάσουμε τις στροφές του Τυμφρηστού''μετά να περάσουμε τον παλιό δρόμο με τις στροφές ώσπου να φτάσουμε στο Καρπενήσι και μετά τα συνεχόμενα ''πέταλα'' σε ολη την μαγευτική διαδρομή με τα βουνά γεμάτα απο έλατα ωσότου να φανεί το χωριό ...το Παυλόπουλο...
Σε όλη την διαδρομή έλεγα στον άντρα μου 'μα που με πας ;;στην άκρη του Θεού;;;'
Μόλις κατέβηκα από το αυτοκίνητο ήμουν σαν χαμένη και πολύ ζαλισμένη ούτε να περπατήσω δεν μπορούσα το μόνο σκεφτόμουν ήταν πως θα ξανακάνω αυτή την χάλια διαδρομή ... πως θα καταφέρω να ξαναγυρίσω στο σπίτι μου....
Ένας καλός υπνάκος με έκανε να ηρεμήσω και να ξεκουραστώ.
Έφυγαν οι σκέψεις της επιστροφής και ήρθαν οι σκέψεις για εξερεύνηση του χωριού.
Μικρό χωριό με κατοίκους μετρημένους στα δάχτυλα ειδικά τον χειμώνα με το χιόνι που φεύγουν και πηγαίνουν στο Καρπενήσι αλλά γεμάτους αγάπη για την φύση, τα ζώα και την ζωή στο χωριό.
Οι βόλτες άρχισαν, πήγαμε στο δάσος εκεί μπροστά μας απλωνόταν όλη η ομορφιά της φύσης με τα έλατα και τις πηγές ..περπατήσαμε στα στενά δρομάκια που κάθε μέρα κοπάδια από ζώα περπατούν αναζητώντας τροφή....κατεβήκαμε στο ποτάμι και μπήκαμε μέσα σε ένα σημείο του ποταμού που δεν είχε πολύ νερό και ήταν όλα τόσο όμορφα.....ένα μαγευτικό τοπίο που με ηρεμούσε και με έκανε να νιώθω υπέροχα!
Πήγαμε στο πανυγύρι του Αγίου Παντελεήμων και προσκυνήσαμε την εικόνα του.
Μια μεγάλη ημέρα γιορτής και διασκέδασης με τους παραδοσιακούς χορούς και τα τραγούδια του τόπου.Με γλέντι τρικούβερτο που κράτησε είκοσι ώρες!! .....με ποτά και γευστικά εδέσματα που δεν ειχα δοκιμάσει ποτέ!!!Κάτι πίτες ''να γλύφεις τα δάχτυλά σου'' και το κρέας ψημένο μα τόσο νόστιμο και γευστικό λες και όλα αυτά τα κρεατικά που έτρωγα πριν να ήταν κάτι άλλο...............
Και τόσα άλλα ..που θα με πάρει το πρωί μέχρι να τα γράψω....
Ναι ειχα περάσει απίστευτα όμορφα μα το καλύτερο ήταν πως αναπνεύσαμε καθαρό αέρα που πραγματικά το χρειαζόταν ο οργανισμός μου μια και τόσα χρόνια δεν μένουμε στην εξοχή αλλά σε βιομηχανική πόλη.
Φεύγοντας από το χωριό σκεφτόμουν την διαδρομή ως το σπίτι μου ...πολύ λιγότερο....
Αν και δεν ''βγάζω'' καλές φωτογραφίες.....εδώ μερικές που είχα βγάλει και μ'αρέσουν!
κα με χιόνια στα βουνά:
Στο βάθος το Βελούχι!
Έλατα σε όλη την διαδρομή !!
Εκπληκτική ομορφιά!!!!
Να είμαστε καλά και να ξαναπάμε!
Δήμητρα
2 σχόλια:
μπράβο σου!!!
Ευχαριστούμε για τις οδηγίες.